ربه کا

رمان ربه کا اثری می باشد از دافنه دو موریه که نوشته شده است و در اختیار علاقه مندان قرار داده شده است . تقریبا اولین بار در 75 سال پیش بود که این رمان به انتشار رسید و امروزه این رمان را شاهکار دو موریه می دانند .

این کتاب با این که از رمان های قرن بیستم می باشد ولی هنوز هم کی از پر فروش ترین کتاب های دنیا می باشد .

راوی این رمان ، یک زن جوانی می باشد که بدون نام و نشان است که اخلاق و رفتار های همسر دمدمی مزاجش که نامش ماکسیم دووینتر است ، او را حسابی کلافه و سر در گم کرده است .

او از آن مرد هایی می باشد که ( ازت میخوانم با من ازدواج کنی جوجه فسقلی ! ) همسر اول او که ربه کا نام دارد در جریان سانحه قایق سواری غرق شده بود ، اما روح خانه او را ترک نکرده بود و در همه جای خانه اش و هم چنین در رفتار خانم دانورس ، خدمتکار عمارتش ، می اون حضور او را حس نمود و ….

از خواندن این رمان چه درس های مهمی می توان یاد گرفت :  اولا این که چرا از روی ظاهر دیگران در مورد اوضاع و شرایط زندگی شان آن ها را قضاوت می کنیم ؟ چرا که ما سکانس های کوچکی از زندگی آن ها را تماشا می کنیم و نه کل فیلم آن ها را . و دوما این که چقدر خوب می باشد که باهم صحبت کنیم و هر چه که در قلب ما میگذرد را بیان نماییم .

با این اوصاف می توان از برداشت های اشتباه جلوگیری نمود و هم چنین که خانم ها وآقایان دیدگاه های مختلفی در مورد مسائل درک و احساسات دارند . حتی از روی همین رمان اقتباس های سینمایی و ادبی مختلفی صورت گرفته است که می نوان اشاره کرد به فیلمی که آلفرد هیچکاک بر اساس داستان همین رمان و با نام همین کتاب فیلمی جاودانه ساخت و به نمایش در آورد  .

از دیگر نکات خوب این کتاب ربه کا می توان اشاره کرد به این که ، این کتاب توصیف های بسیار خوب و دلنشینی دارد و سبب می شود به این که داستان کتاب به خوبی و به راحتی در ذهن شکل بگیرد و خواننده کتاب بتواند در تمامی وقایع ذکر شده در کتاب حاضر شده و خود را در ماجرای آن تماشا کند .

هم چنین خواننده ترغیب می نماید که کتاب را تا آخر آن مطالعه نماید و لذت ببرد از خواندن این کتاب فوق العاده و تا همیشه در ذهن او داستانش باقی بماند .

جملاتی از رمان

خوش حالم که تب نخستین عشق بار دیگر تکرار نمی شود. زیرا تب است ، و شاعران هر چه بگویند باری است سنگین . در بیست و یک سالگی روز ها با شجاعت همراه نیستند ، بلکه پر از بزدلی های کوچک و ترس های بی پایه اند ، و آدم زود لطمه می خورد ، زخمی می شود و با شنیدن نخستین واژه های نیش دار از پا در می آید .

امروز در جوش میانسالی نیش های کوچک روزانه به سبکی پوست را لمس می کند و به زودی فراموش می شوند ، اما در آن سن ، یک حرف نسنجیده باقی می ماند و به زخمی سوزانده تبدیل می شود ، و یک نگاه ، نگاهی به پشت سر ابدی به نظر می رسد .

چه خوب بود وسیله ای اختراع می شد که خاطرات را که خاطرات را مثل عطر در بطری نگه می داشت . از آن پس دیگر محو و یا کهنه نمی شدند و آدم هروقت می خواست ، در بطری را باز می کرد و مثل این بود که لحظات را بار دیگر زندگی می کند .

در صورت موجود نبودن با شماره ۹۵۰ ۹۵۰ ۶۶ بانک کتاب تماس حاصل فرمایید.

اینستاگرام ما