درباره این کتاب:

این کتاب مبتنی بر آموزش ذهن دلسوز است و شیوۀ تکامل مغز را در دو دورۀ تکامل آن پیگیری می‌کند: دوره‌ای که حیوانات تکامل نیافته بودند، مغز این جانداران از طریق هیجانات شدید در برابر خطرات بی‌شمار محیطی از آنان مراقبت می‌کرد. برای نمونه زمان حمله یا تهدید، احساس خشم را در آنان به وجود می‌آورد تا از خود مراقبت کنند. با وجود این مغز، همیشه مقداری استرس در جاندار وجود داشت که معطوف به بروز خطرات احتمالی بود. پس مهم‌ترین ویژگی این مغز که در «مغز کهنه» نامیده می‌شود، هیجانات و رفتارهای دفاعی است (مانند خشم، اضطراب، دوری‌گزینی، پرخاشگری). با گذشت زمان فرایند تکامل، انسانی را آفرید که افزون بر توانمندی‌های مغز کهنه، از توانایی‌های تازۀ دیگری نیز برخوردار بود که «مغز نو» نامیده می‌شود. این مغز دربر گیرندۀ ویژگی‌هایی است که ما را به فراسوی واکنش‌های حیوانی، فراخوانده است مانند نگرانی‌ها، نشخوار فکری و خودسرزنشگری. ما نمی‌توانیم این توانایی‌های مغز نو و کهنۀ خود را نادیده بگیریم. نمی‌توانیم صدای آنها را در سرِ خود خاموش کنیم اما با آفرینش گزینه‌هایی برای خود، می‌توانیم صدای دیگری بیافرینیم و آنقدر آن را نیروگذاری کنیم که صداهای ناشی از مغز کهنه و نو را به صدایی نارسا شبیه پچ‌پچ درونی، کاهش دهیم به طوری که صدای غالب ذهنِ ما باشد؛ این صدا همان نوای خودِ دلسوز است. کارل یونگ روان‌شناس پُرآوازه می‌گوید: «در مسیر زندگی بارها و بارها با چهره‌های گوناگون به دیدار خود می‌رویم». ذهن دلسوز می‌خواهد در کنار چهره‌های منتقد، مضطرب و اندوهگین، خودِ دلسوزی داشته باشیم که درک و همدلی را پیشکش ما کند، در رنج‌ها و کاستی‌های مسیر سخت زندگی، دست ما را بگیرد تا شکسته نشویم. این کتاب نخستین کتاب کار در زمینۀ دلسوزی است که هم برای درمانگران کاربردپذیر است و هم برای افرادی که در پی آرامش روان، زندگی غنی و بالنده هستند.

موضوع اصلی : روان درمانی و مشاوره